(Archieffoto Hans van der Aa / Papendrecht24)
Goed te lezen, dat het besef bij Chemours langzamerhand begint te ontstaan, dat de tijd van ontkennen en weglopen voor verantwoordelijkheden kennelijk voorbij is.
De rechter was daar in zijn tussenvonnis over de periode 1982 – 1998 al zeer duidelijk in.
Het lijkt inderdaad een eerste stap in de goede richting, maar het vertrouwen in Chemours is – wat ons betreft – tot (onder) het nulpunt gedaald, dus “argusogen blijven noodzakelijk”, met name ook om de rechten en de gezondheid van de omwonenden, de burgers en de slachtoffers te waarborgen.
Dus niet alleen – uit dat nog op te richten fonds – een paar vooraf gekozen moestuin-complexen saneren en van schone grond voorzien, maar ook de privé moestuinen van tientallen, zo niet honderden omwonenden daar ook in mee nemen.
Sterker nog, ook in “gewone tuinen” – met door PFAS vervuilde grond – spelen kinderen en verblijven onschuldige burgers, dus ook daar is sanering van de grond noodzakelijk.
Met zwemplassen speelt hetzelfde probleem, d.w.z. niet alleen de zwemplas in de Merwelanden en het Lammetjeswiel, maar er is nog veel en veel meer vervuild zwemwater, wat ook “aangepakt” moet worden.
Een nog op te richten fonds klinkt ook goed. Mits dat vanaf het begin zeer goed gevuld wordt door de verantwoordelijken c.q. Dupont en Chemours en jaarlijks fors wordt aangevuld vanuit hun riante bedrijfswinsten.
Het belangrijkste is, dat de uiteindelijke door de gemeenten Dordrecht, Sliedrecht, Molenlanden en Papendrecht te sluiten schadevergoedings-overeenkomst geen enkele clausule bevat, die de aansprakelijkheid en verantwoordelijkheid van Dupont/Chemours inperkt of begrenst, zodat alle gedupeerde omwonenden op termijn, waar van toepassing, hun rechten uit het verleden en toekomstige rechten op kunnen eisen.
Tot slot en los van deze intentie-overeenkomst zijn we nog steeds aan “het dweilen met de kraan open”, zeker nu Chemours weer een nieuwe emissievergunning heeft aangevraagd voor een nieuwe PFAS soort, namelijk TFA, weliswaar schijnbaar minder gevaarlijk, maar wel in grotere hoeveelheden.
Laten de gemeentelijke onderhandelaars en hun advocaten beslist niet naïef zijn. Het vertrouwen is immers weg (en niet alleen in Chemours, want het lijkt bij alle overheden alsof men op mazen in de wet uit is om hun verantwoordelijkheden te ontlopen) en uiterste oplettendheid blijft geboden
Er is immers nog steeds geen “nul uit de pijp” en in dat licht bezien is “schoonmaken”, hoe goed bedoeld ook, nog steeds “dweilen met de kraan open”.
Opvallend is, dat men voornemens is om op de moestuinen een maximaal een laag van 30 cm schone grond aan te brengen zodat men “zonder problemen weer een eigen groentetuin zou kunnen aanleggen”. Maar de wortels van appel-, peren- of kersenbomen reiken al minimaal 60 cm in de grond en zuigen daarmee nog steeds PFAS houdend grondwater op.
Gaat men – na het aanbrengen van deze schone laag – mensen dan een contract laten ondertekenen dat ze alleen planten en gewassen mogen telen, waarbij de wortels niet dieper gaan dan 30 cm??
En mag men met die 30 cm schone grond bovenop Pfas houdende grond ook gewoon kippen gaan houden of gelden daar nog steeds restricties voor?
Vervolgens blijft het probleem hoe men de moestuinen gaat besproeien; toch niet met aangrenzend slootwater, waarin dan nog steeds te hoge doses PFAS te vinden zijn?
Over water gesproken; blijkbaar wil men – bij wijze van proef – de zwemplas in de Merwelanden “doorspoelen”, waardoor het PFAS houdende water naar de rivier gestuwd wordt, waarschijnlijk inclusief het slib van de bodem van die zwemplas.
Uitbaggeren lijkt dan een veiliger en beter alternatief.
Tot slot blijft ook de vraag wat er met de afgegraven moestuin grond gebeurd? Wordt dat schoongemaakt of gewoon vermengd met schonere grond en vervolgens alsnog elders gebruikt.
Wij realiseren ons dat wij (burgers) degene waren, die de overheden hebben wakker geschud en nog steeds wakker moeten schudden, waarna de overheid iets gaat doen….
Daarom blijven wij zeer sceptisch over de verdere uitwerking van deze intentie-verklaring tussen de gemeentes en Chemours. Het gaat er immers om, dat we een totaal schone woonomgeving terugkrijgen zonder rekening te moeten houden met allerlei PFAS beperkingen.
Laten we dus vooral niet naïef zijn en zeer oplettend blijven.
Stichting Stop PFAS Stop Chemours
Aktiegroep Gezondheid voor Alles
Kees van der Hel
Joop Keesmaat
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Papendrecht24 is verschenen.
Redactie Papendrecht24